Σχολικές Εορτές - Εκδηλώσεις - Διδακτικές Επισκέψεις

Αξιολόγηση Χρήστη: 0 / 5

 Κοπή πίτας του τμήματος Α1 (Φεβρουάριος 2018)

Κοπή πίτας του τμήματος Α2 (Φεβρουάριος 2018)

Κοπή πίτας του τμήματος Α3 (Φεβρουάριος 2018)

Κοπή πίτας του τμήματος Α4 (Φεβρουάριος 2018)

Κοπή πίτας του τμήματος Β1 (Φεβρουάριος 2018)

Κοπή πίτας του τμήματος Β2 (Φεβρουάριος 2018)

Κοπή πίτας του τμήματος Β3 (Φεβρουάριος 2018)

Κοπή πίτας του τμήματος Γ1 (Φεβρουάριος 2018)

Κοπή πίτας του τμήματος Γ2 (Φεβρουάριος 2018)

Κοπή πίτας του τμήματος Γ3 (Φεβρουάριος 2018)

Αξιολόγηση Χρήστη: 0 / 5

ΔΡΕΣΔΗ

ΓΕΡΜΑΝΙΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ (ΒΕΡΟΛΙΝΟ)

ΚΑΘΕΔΡΙΚΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓ. ΒΙΤΤΟ (ΠΡΑΓΑ)

 ΜΟΥΣΕΙΟ ΠΕΡΓΑΜΟΥ (ΒΕΡΟΛΙΝΟ)

Αξιολόγηση Χρήστη: 0 / 5

Εκδρομή στη Θεσσαλονίκη! Επιτέλους! Τι κι αν έχουμε πάει μέχρι τώρα τόσες φορές! Αυτή έχει άλλον αέρα. Είμαστε στη Γ’ Λυκείου κι αυτό τα λέει όλα. Μετράνε όλα αντίστροφα. Τα βλέπεις όλα με άλλο μάτι. Με άγρια χαρά από τη μια και με έναν ανείπωτο φόβο από την άλλη. Κι αν κουνάνε κάποιοι το κεφάλι: «Ωχ! Πάλι ξενύχτια…», εμείς απλώς θα χαμογελάσουμε. Γιατί κάναμε κι αυτά, αλλά…είδαμε, μάθαμε, ακούσαμε τον παλμό της πόλης, έστω και για λίγο. Είδαμε έργα που «εισέβαλαν» και άφησαν την υπογραφή τους στο δέρμα της πόλης, συνθέσαμε έργα και εποχές της πολυπολιτισμικότητάς της. Ιστορία, τέχνη, αρχιτεκτονική, γεύσεις και αρώματα ήταν βάση της βιωματικής μας εμπειρίας. Μας γοήτευσε με την ομορφιά της που διαπερνά τα πάντα, ακόμη και με τις ασκήμιες της, και τα διαποτίζει με μια πατίνα καιρού.
Και από την άλλη οι Πανεπιστημιακές της σχολές. Δεν χάσαμε την ευκαιρία. Επισκεφτήκαμε το τμήμα Μηχανολόγων – Μηχανικών του ΑΠΘ. Μας ξενάγησε και μας ενημέρωσε ο καθηγητής Κος Ιωάννης Τσιάφης, γραμματέας του αντίστοιχου τμήματος για την λειτουργία, τα μεταπτυχιακά και την εργασιακή εξέλιξη. Συναντηθήκαμε με την ομάδα Aristotle Racing Team του καθηγητή Κ. Νίκου Μιχαηλίδη. Ενημερωθήκαμε από τους φοιτητές για την κατασκευή, τις δυνατότητες και τις παγκόσμιες διακρίσεις του ΑΠΘ με το όχημα (φόρμουλα) που κατασκεύασαν. Η αλήθεια είναι ότι ζηλέψαμε, το ομολογούμε. Κάποιοι από μας φιλοδοξούμε από του χρόνου να είμαστε εκεί.
Φυσικά, δεν θα έμενε παραπονεμένη και η κατεύθυνση Ανθρωπιστικών Σπουδών. Επισκεφτήκαμε το Μουσείο εκμαγείων του τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας, όπου μας ξενάγησε η κ. Ναταλία Καζακίδη, ΕΔΙΠ Ιστορίας και Αρχαιολογίας ΑΠΘ.
Γυρίσαμε πίσω γεμάτοι ομορφιά. Το άρωμα της Θεσσαλονίκης έρχεται και σε βρίσκει, σε τυλίγει εκεί που δεν το περιμένεις και ακολουθούν οι αναμνήσεις οι προσωπικές. Κρατάμε αυτούς τους λίγους στίχους.

πόσοι και πόσοι αγάπησαν / και χάθηκαν σ' αυτή την πόλη / κι άφησαν ένα φως παράξενο / σαν απ' τα μάτια τους θαμπό / σε ρημαγμένες πέτρες
παιδιά της προσφυγιάς στα καλντερίμια της / με τον απέραντο καημό της μνήμης / στους λόφους και τις φτωχογειτονιές / γύρω απ' τον κόλπο
λάμπουν εκστατικά τα ερείπια από τότε / ένα παράξενο ψηφιδωτό της ιστορίας / κάστρα και μαυρισμένα ξύλα / αόρατα τζαμιά, συναγωγές, / αψίδες, μακεδονικά κτερίσματα, / τάφοι και εκκλησιές βυζαντινές μέσα στο χώμα / φαντάσματα που ψιθυρίζουν μυστικά / απ' την αρχή του χρόνου
εδώ το σούρουπο ανατέλλουν οι ψυχές / κόκκινος ήλιος, σύννεφα / που παιχνιδίζουν με τον άνεμο στον ουρανό / στο άπειρο που ονειρεύονται και ταξιδεύουν

Αξιολόγηση Χρήστη: 0 / 5

Κάπως έτσι σκεφτήκαμε στο 4ο ΓΕΛ και είπαμε να κάνουμε πολλές ευχές μαζί μπας και πιάσουν τόπο. Ευχές από καρδιάς, αλλά όχι για μας . Για άλλους. Και εδώ συνειδητοποιήσαμε ότι βρίσκεται και η ομορφιά της ευχής. Να ζητάς κάτι , έστω και μη ρεαλιστικό, αλλά να μην είναι για σένα!

Έτσι αποφασίσαμε να συμμετέχουμε στο πρόγραμμα « Αστέρι της Ευχής » ( « Κάνε μια ευχή») και να ενώσουμε τις δυνάμεις μας για να βοηθήσουμε και μεις να πραγματοποιηθούν οι πιο βαθιές επιθυμίες παιδιών με σοβαρές και απειλητικές ασθένειες και να ενισχύσουμε τον αγώνα τους για ζωή, με χαρά, δύναμη και ελπίδα. Μια αλυσίδα αγάπης , μια μικρή προσπάθεια από καρδιάς για να ζήσουν τη στιγμή, τη μαγεία του ονείρου.

Συμμετείχαμε, λοιπόν, στο διαγωνισμό Δημιουργικής Ιδέας Απασχόλησης και κερδίσαμε - μας είπαν - το δεύτερο βραβείο. Εμείς, όμως, λέμε ότι κερδίσαμε κάτι ακόμη περισσότερο. Την ομορφιά της προσφοράς χωρίς ανταπόδοση. Το « ξόδεμα » , το δώρο, χωρίς το « αντίδωρο». Πήραμε και μεις το δικό μας μάθημα ζωής.